Uitleg over de nagelhoofdmotor

Categorieën:Nieuws
warner

Geen nagels gebroken tijdens het tikken van dit bericht… Voor het obscure auto artikel van vandaag steken we de plas over in de richting van ‘Murica. Niet dat van Donald J. Trump, maar dat van Harry S. Truman en Dwight D. Eisenhower. De betere tijden dus, toen Amerika niet wederom ‘great’ gemaakt moest worden, maar gewoon nog ‘great’ was. Fun fact: de ‘S’ in Harry S. Truman stond niet voor een naam.

Het was in deze tijden dat Buick een beetje achter de feiten aan begon te lopen. Terwijl de concurrentie al overgestapt was op de vee-eight motor die synoniem zou worden met de Amerikaanse auto industrie, bouwde Buick nog steeds straight eights. Dat rijmt weliswaar mooi, maar was inmiddels wel een tikje ouderwets geworden. In 1953 kwam Buick met het antwoord in de vorm van een 5.3 liter grote V8.

Techniek: wat is eigenlijk een nagelhoofd motor?

De motor viel op door een aantal unieke kenmerken. Ten eerste had de motor een forse boring en een korte slag. Het was een overvierkante motor. Daarnaast was de kop relatief smal, waardoor de krachtbron bijvoorbeeld ook in de ruimte van een zes-in-lijn ingebouwd kon worden. Die laatste eigenschap was medeverantwoordelijk voor het meest unieke aspect van de motor: de piepkleine klepjes, die bovendien ‘rechtop’ staan en daardoor een hoek van 45 graden met de cilinders maken. De vorm en stand van die kleppen deed sommigen kennelijk denken aan een nagel. Het was dus ook de reden dat de motor de bijnaam ‘nailhead’ meekreeg.

Behalve de compacte afmetingen, zat er nog een extra voordeel aan deze bouwwijze. Door de kleine kleppen vloeide er minder volume door, maar dit gebeurde wel met een hogere snelheid als gevolg van het Venturi effect. In de praktijk betekende dit dat de motoren weliswaar wat piekvermogen misten, maar ontzettende koppelmonsters waren. Dit werd gereflecteerd in de benaming van de Buick Nailhead Wildcat 445, waarin de ‘445’ nu eens niet stond voor het aantal cubic inches (dat was namelijk 401), maar voor het aantal ‘torques‘, zoals Jeremy Clarkson zou zeggen.

Door agressieve nokkenassen (die de kleppen lang open lieten staan) en superchargers kon het ‘nadeel’ van de Nailhead bovendien prima omzeild worden door hotrodders. Maar ook af fabriek kwamen auto’s met de motor best goed vooruit. De Buick Skylark GS Sportcoupe Power Pack met handgeschakelde vierbak deed in 1966 de nul-naar-zestig (mijl per uur) in 6,3 seconden.

Helaas was dat een soort last hurray voor het nagelhoofd. In 1967 was de motor namelijk voor het laatst beschikbaar. Buick schatte naar verluidt in dat de nailhead moeite zou hebben met nieuwe emissienormen. Tijden veranderen. En zo stierf ook deze bijzondere motor op het altaar van de milieugod. Tegenwoordig ligt er in Buicks gewoon een driepitter

Geef een reactie

Naam*
Email*
Url
Your message*

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.